www.lakewatches.net lot of fake rolex watches and cheap price

Home เกี่ยวกับเบบี้ส์จีเนียส พัฒนาสมองลูกได้จริงหรือ

พัฒนาสมองลูกได้จริงหรือ ?

พ่อแม่หลาย ๆ ท่านอาจมีคำถามนี้อยู่ในใจ และไม่แน่ใจว่าสมองลูกพัฒนาได้จริงหรือไม่ ? ข้อความต่อไปนี้อาจตอบคำถามของท่านได้


“พ่อแม่ทุกคนช่วยสร้างสมองของลูกได้ สิ่งที่พ่อแม่ทำในช่วงห้าปีแรกของชีวิตลูกคือสิ่งสำคัญที่สุด” คุณอาจแปลกใจ เมื่อคุณพบว่าสิ่งที่คุณไม่เคยคำนึงอาจช่วยสร้างสมองให้กับลูกน้อยของคุณได้ และทำให้ลูกพัฒนาขึ้นอย่างที่คุณไม่เคยคาดคิดมาก่อน และที่สำคัญคือพ่อแม่ทุกคนทำได้


นักวิทยาศาสตร์พบว่า วัยแรกของชีวิตมีความสำคัญต่อการสร้างสมองของเด็ก สามารถช่วยให้เกิด “การเชื่อมโยง” ขึ้นในเซลล์สมองของลูก ทำให้ลูกสามารถคิด รู้สึกเคลื่อนไหว และเรียนรู้ ห้าปีเป็นโอกาสที่คุณสามารถสร้างความแตกต่างให้เกิดขึ้นกับลูก และวางรากฐานอนาคตของลูกได้

 



สมองของลูก

เมื่อลูกเกิดมา เขาเกิดมาพร้อมด้วยอวัยวะทุกส่วนเหมือนผู้ใหญ่ มีหัวใจ ปอด ตับ เพียงแต่มีขนาดเล็กกว่าของผู้ใหญ่เท่านั้น ยกเว้นสมองทีมิใช่แตกต่างกันที่ขนาดเพียงอย่างเดียว


สมองมีการเติบโต


ลองนึกภาพดูว่าคุณอาศัยอยู่ในเมืองหนึ่งที่ทุกบ้านมีเครื่องโทรศัพท์ แต่มีเพียงบางเครื่องที่มีสายต่อ คุณคิดว่าระบบโทรศัพท์จะใช้งานได้หรือไม่ และนี่คือสถาการณ์ที่เกิดขึ้นกับสมองของเด็กแรกเกิด ระหว่างสัปดาห์ที่หกจนถึงเดือนที่ห้าของการตั้งครรภ์ สมองลูกจะเติบโตปะกอบด้วยเซลล์ 1 แสนล้านเซลล์ เซลล์เหล่านี้บางส่วนเชื่อมโยงถึงกันแล้วตั้งแต่เกิด แต่ส่วนใหญ่ยังไม่มีการเชื่อมโยง ในช่วงห้าปีแรกของชีวิตสมองของลูกจะต้องทำงานเพื่อเชื่อมโยงเซลล์เหล่านี้ เข้าด้วยกัน และจะน้อยลง หลังจากช่วง 5 ปีแรกไปแล้ว


คุณเคยสังเกตไหมว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคุณเดินไปบนพงหญ้ารกตามทางเส้นเดิมหลาย ๆ ครั้ง คุณทำให้เกิดทางเดินขึ้นใช่หรือไม่ และนี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสมองมีการพัฒนาทุกครั้งที่เด็กใช้ส่วนหนึ่ง ส่วนใดของประสาทสัมผัส ไม่ว่าจะเป็นการมอง การชิมรส การสัมผัส การฟังและการดมกลิ่น การเชื่อมโยงหรือการทำเส้นทางเซลล์สมองก็เกิดขึ้น เมื่อเด็กได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างกันออกไป และประสบการณ์เหล่านี้เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า การเชื่อมโยงของเซลล์นี้ในสมองก็จะยิ่งมากขึ้น การเชื่อมโยงเหล่านี้เป็นตัวที่ทำให้เกิดความสามารถในการคิด เกิดความรู้สึก การกระทำและการเรียนรู้


เมื่อเด็กอายุประมาณ 3 ปี สมองจะสร้างการเชื่อมโยงจนมากเกินความจำเป็น เปรียบเสมือนกับเวลาที่คุณตัดกิ่งไม้ออกบ้างเพื่อช่วยให้รากแข็งแรง สมองก็เช่นกัน การเชื่อมโยงส่วนที่ไม่จำเป็นและใช้น้อยจะถูกกำจัดออกไป คงเหลือไว้เฉพาะการเชื่อมโยงที่สำคัญ